I'm driving like a snail!
Blijf op de hoogte en volg Sanne
14 Oktober 2014 | Ghana, Mampong
Hallo Allemaal,
Even een verslagje van de afgelopen dagen in Ghana!
Vrijdagochtend aan het ontbijt waren wij super gemotiveerd om een volledig dagje achter de laptop te spenderen. We hadden genoeg voor school te doen. Zelfs toen Emanuel belde om ons uit te nodigen om mee te gaan naar een festival, wezen wij dit af om aan school te werken. En toen viel de stroom uit. Kims laptop kan niet zonder stroom en die van Karlijn en mij maar een uurtje. Balen! Toen we vroegen hoelang het kon duren, wist niemand het. We hadden geen zin om de hele dag in het guesthouse te zitten niksen dus hebben we Kwame gebeld. Die kwam binnen een uurtje langs en toen hebben we besloten om naar Hillburi te gaan! Een prachtig, inspirerend plekje om eens even hard na te denken over onze onderzoeken. Of om gewoon te zwemmen en te zonnen. Het was echt heerlijk! Een super lekkere salade gegeten en daarna aan het zwembad gezeten. We waren netjes om half 4 terug en de stroom deed het weer. Toch nog eventjes braaf aan school gezeten.
Zaterdagochtend op tijd aan het ontbijt, want om 9:30 worden we opgehaald door Richmond om watervallen te bekijken. We gingen eerst naar de Akaa watervallen. Het was best een eindje rijden, maar ik genoot van alles wat ik zag. We moesten eerst door Akropong, het buurstadje van Mampong. Daar was een festival gaande en was het ontzettend druk. Daarna reden we een stuk door de bergen en kwamen we langs allerlei dorpjes. Heel bijzonder om te zien hoe veel verschil er kan zijn, op zo’n kleine afstand. De dorpjes zagen er wat primitiever en armer uit dan wat wij gewend zijn in Mampong. De mensen zagen er daarentegen niet ongelukkig uit. Voor zover we dat kunnen zien vanuit een auto natuurlijk.
Onderweg begon het vreselijk te regenen. Aangekomen bij de waterval regende het nog steeds, maar wij Hollanders zijn wel wat gewend, dus we begonnen aan een lichtelijke survivaltocht. Het was lekker glad en we moesten trap op trap af. Ik stond alweer doodangsten uit (wat als ik zou vallen), maar het was vooral heel grappig. De waterval was prachtig! Door de regen was het een erg wilde waterval geworden. We hebben er niet te lang gekeken, want we werden aardig nat. Trap op, trap af weer terug naar de auto.
Vervolgens naar andere watervallen geweest. Richmond vroeg of we niet liever in de auto wilde blijven, aangezien het nu echt hard ging regenen. Maar wij laten ons niet kennen en gingen de wandeling aan. Weer lekker glad en glibberig. Deze waterval was iets rustiger, maar wel veel mooier! Nu begon het toch echt hard te regenen, dus snel terug naar de auto.
We waren vroeg in de middag weer thuis, dus hebben lekker een filmpje opgezet.
Zondag moesten we toch echt even hard aan school gaan werken. Braaf om 10 uur zaten we klaar. Tussendoor even naar de printshop. Onze vluchttijden zijn veranderd dus even de tickets uitprinten. Die lieve vrouw wilde absoluut geen geld aannemen. We kregen het niet voor mekaar om maar een beetje geld te geven, dus hebben we haar heel hartelijk bedankt.
Maandag weer naar stage! Ineens stond er een gek wit meisje met een blonde paardenstaart voor de klas, te vertellen over lucht en met een ventilatortje te zwaaien. De kinderen waren onder de indruk en wisten niks meer uit te brengen. Ik heb welgeteld drie kinderen iets kunnen laten zeggen. Éen van de drie kinderen antwoorde op iedere vraag ‘air’. Achjaa ik kan het ze ook niet kwalijk nemen, we moeten nog even aan elkaar wennen. Ik was tevreden over mijn les, de kinderen luisterde in ieder geval aandachtig. Ik ga wel even kijken of er een LOI-cursus Twi gegeven wordt, mijn begeleidster moet veel vertalen. Ik heb natuurlijk een raar accent en veel kinderen spreken al gebrekkig Engels.
De rest van de dag heb ik mijn begeleidster geholpen met nakijken en heb ik met wat kinderen hun rekenwerk gemaakt. Ik schrik echt van het lage niveau van sommige kinderen. Iets overschrijven van het bord is soms al te moeilijk. Dat is ook even omschakelen voor mij.
’s Middags om 13.40 was de les op en hebben de kinderen 20 minuten niks gedaan. Mijn begeleidster deed ook niks, dus ik ook maar niks doen. De kinderen moeten veel wachten op elkaar en tijdens de lessen op mijn begeleidster. In Nederland zie je dat niet gebeuren, hier gaat alles even met een versnelling minder.
’S avonds kwamen wat bewoners van het guesthouse lichtelijk dronken thuis. Het zijn de jongens die wel vaker bij ons komen kletsen. Of we er met eentje wilde trouwen, want hij vond mijn lichaam wel mooi. Bedankt maar nee. We hebben wel een reep chocola kunnen regelen!
Vandaag moesten we naar een stadje een uur verderop, om ons visum te verlengen. De weg ernaartoe was bijzonder. Er was iets mis met de auto van Emanuel, hij zei dat het geen kwaad kon en alleen geluid maakte. De auto piepte vreselijk en ging niet echt heel hard meer. Onderweg werden we vaak ingehaald. In Ghana kan dat links of rechts, waar je zin in hebt. Ook maakt het niet echt uit of er een tegenligger aankomt. Een spannend ritje dus! Ik kreeg wat mini hartaanvalletjes, maar moest vooral heel hard lachen. ’S Middags even lekker niks gedaan.
Vandaag hebben we bij Emanuel thuis gegeten. De weg er naartoe was weer spannend, Karlijn en ik kregen lichtelijk de slappe lach. Emanuel heeft een prachtig huis in aanbouw met een super mooi uitzicht over de stad, met alle lichtjes. Emanuels vrouw, mijn stagebegeleidster, ging ons Ghanees leren koken. We gingen plantain eten. Een soort banaan wat gefrituurd wordt. Was erg lekker! Erbij kregen we koude bonen en blikvlees. Karlijn vond het er uitzien als kattenvoer, Kim vond dat we even moesten doen alsof het biefstuk was. De kindjes van Emanuel en Flora zijn echt mega schattig! De jongste is 1 jaar en de oudste 3. Ze vonden ons een beetje eng, maar ze kwamen langzaam los.
Nu weer lekker op tijd gaan slapen, morgen weer 2 lessen geven! Daarna kunnen we onze Afrikaanse jurken ophalen!
Lieeefs!
Even een verslagje van de afgelopen dagen in Ghana!
Vrijdagochtend aan het ontbijt waren wij super gemotiveerd om een volledig dagje achter de laptop te spenderen. We hadden genoeg voor school te doen. Zelfs toen Emanuel belde om ons uit te nodigen om mee te gaan naar een festival, wezen wij dit af om aan school te werken. En toen viel de stroom uit. Kims laptop kan niet zonder stroom en die van Karlijn en mij maar een uurtje. Balen! Toen we vroegen hoelang het kon duren, wist niemand het. We hadden geen zin om de hele dag in het guesthouse te zitten niksen dus hebben we Kwame gebeld. Die kwam binnen een uurtje langs en toen hebben we besloten om naar Hillburi te gaan! Een prachtig, inspirerend plekje om eens even hard na te denken over onze onderzoeken. Of om gewoon te zwemmen en te zonnen. Het was echt heerlijk! Een super lekkere salade gegeten en daarna aan het zwembad gezeten. We waren netjes om half 4 terug en de stroom deed het weer. Toch nog eventjes braaf aan school gezeten.
Zaterdagochtend op tijd aan het ontbijt, want om 9:30 worden we opgehaald door Richmond om watervallen te bekijken. We gingen eerst naar de Akaa watervallen. Het was best een eindje rijden, maar ik genoot van alles wat ik zag. We moesten eerst door Akropong, het buurstadje van Mampong. Daar was een festival gaande en was het ontzettend druk. Daarna reden we een stuk door de bergen en kwamen we langs allerlei dorpjes. Heel bijzonder om te zien hoe veel verschil er kan zijn, op zo’n kleine afstand. De dorpjes zagen er wat primitiever en armer uit dan wat wij gewend zijn in Mampong. De mensen zagen er daarentegen niet ongelukkig uit. Voor zover we dat kunnen zien vanuit een auto natuurlijk.
Onderweg begon het vreselijk te regenen. Aangekomen bij de waterval regende het nog steeds, maar wij Hollanders zijn wel wat gewend, dus we begonnen aan een lichtelijke survivaltocht. Het was lekker glad en we moesten trap op trap af. Ik stond alweer doodangsten uit (wat als ik zou vallen), maar het was vooral heel grappig. De waterval was prachtig! Door de regen was het een erg wilde waterval geworden. We hebben er niet te lang gekeken, want we werden aardig nat. Trap op, trap af weer terug naar de auto.
Vervolgens naar andere watervallen geweest. Richmond vroeg of we niet liever in de auto wilde blijven, aangezien het nu echt hard ging regenen. Maar wij laten ons niet kennen en gingen de wandeling aan. Weer lekker glad en glibberig. Deze waterval was iets rustiger, maar wel veel mooier! Nu begon het toch echt hard te regenen, dus snel terug naar de auto.
We waren vroeg in de middag weer thuis, dus hebben lekker een filmpje opgezet.
Zondag moesten we toch echt even hard aan school gaan werken. Braaf om 10 uur zaten we klaar. Tussendoor even naar de printshop. Onze vluchttijden zijn veranderd dus even de tickets uitprinten. Die lieve vrouw wilde absoluut geen geld aannemen. We kregen het niet voor mekaar om maar een beetje geld te geven, dus hebben we haar heel hartelijk bedankt.
Maandag weer naar stage! Ineens stond er een gek wit meisje met een blonde paardenstaart voor de klas, te vertellen over lucht en met een ventilatortje te zwaaien. De kinderen waren onder de indruk en wisten niks meer uit te brengen. Ik heb welgeteld drie kinderen iets kunnen laten zeggen. Éen van de drie kinderen antwoorde op iedere vraag ‘air’. Achjaa ik kan het ze ook niet kwalijk nemen, we moeten nog even aan elkaar wennen. Ik was tevreden over mijn les, de kinderen luisterde in ieder geval aandachtig. Ik ga wel even kijken of er een LOI-cursus Twi gegeven wordt, mijn begeleidster moet veel vertalen. Ik heb natuurlijk een raar accent en veel kinderen spreken al gebrekkig Engels.
De rest van de dag heb ik mijn begeleidster geholpen met nakijken en heb ik met wat kinderen hun rekenwerk gemaakt. Ik schrik echt van het lage niveau van sommige kinderen. Iets overschrijven van het bord is soms al te moeilijk. Dat is ook even omschakelen voor mij.
’s Middags om 13.40 was de les op en hebben de kinderen 20 minuten niks gedaan. Mijn begeleidster deed ook niks, dus ik ook maar niks doen. De kinderen moeten veel wachten op elkaar en tijdens de lessen op mijn begeleidster. In Nederland zie je dat niet gebeuren, hier gaat alles even met een versnelling minder.
’S avonds kwamen wat bewoners van het guesthouse lichtelijk dronken thuis. Het zijn de jongens die wel vaker bij ons komen kletsen. Of we er met eentje wilde trouwen, want hij vond mijn lichaam wel mooi. Bedankt maar nee. We hebben wel een reep chocola kunnen regelen!
Vandaag moesten we naar een stadje een uur verderop, om ons visum te verlengen. De weg ernaartoe was bijzonder. Er was iets mis met de auto van Emanuel, hij zei dat het geen kwaad kon en alleen geluid maakte. De auto piepte vreselijk en ging niet echt heel hard meer. Onderweg werden we vaak ingehaald. In Ghana kan dat links of rechts, waar je zin in hebt. Ook maakt het niet echt uit of er een tegenligger aankomt. Een spannend ritje dus! Ik kreeg wat mini hartaanvalletjes, maar moest vooral heel hard lachen. ’S Middags even lekker niks gedaan.
Vandaag hebben we bij Emanuel thuis gegeten. De weg er naartoe was weer spannend, Karlijn en ik kregen lichtelijk de slappe lach. Emanuel heeft een prachtig huis in aanbouw met een super mooi uitzicht over de stad, met alle lichtjes. Emanuels vrouw, mijn stagebegeleidster, ging ons Ghanees leren koken. We gingen plantain eten. Een soort banaan wat gefrituurd wordt. Was erg lekker! Erbij kregen we koude bonen en blikvlees. Karlijn vond het er uitzien als kattenvoer, Kim vond dat we even moesten doen alsof het biefstuk was. De kindjes van Emanuel en Flora zijn echt mega schattig! De jongste is 1 jaar en de oudste 3. Ze vonden ons een beetje eng, maar ze kwamen langzaam los.
Nu weer lekker op tijd gaan slapen, morgen weer 2 lessen geven! Daarna kunnen we onze Afrikaanse jurken ophalen!
Lieeefs!
-
15 Oktober 2014 - 09:08
Florentine:
Goede morgen Sanne,
Leuk je verhaal over de watervallen. Je moet me in december natuurlijk wel even laten zien waar die precies zijn, heb je ( in de regen!!!) foto's gemaakt? Wat me vooral zo leuk lijkt is dat je zoveel direct kontakt hebt met de ghanezen en meemaakt hoe ze leven en werken. Nou ja hoe ze autorijden...... dat weet ik. Ik zat net als jij regelmatig met een hartverzakking in de de auto! Leuk Hillburi, ik zag je zitten, het is inderdaad een heerlijk plekje!!!Prima om heerlijk aan de pool bij weg te dromen over hoe de herfst in Holland is!!!
Weer bedankt voor een gezellig blog! Veel plezier weer deze week! -
15 Oktober 2014 - 10:30
Petra:
Ha Sanne
Klinkt geweldig .Doet me denken aan mijn oude Peugeot die soms ook stopte met hard rijden .Alleen heb je in Nederland de ANWB. Misschien moeten we Arjen maar eens langs sturen om naar de auto te kijken.
Fijn dat je de Ghanese keuken leert kennen, weer eens wat anders dan hotdogs .
gr Ma -
15 Oktober 2014 - 17:33
Thomas:
hoi san
als je de volgende keer een les moet geven moet je even Skype aan zetten en dan help ik jou wel met wat gebrekkig Engels van mij maar dan moet je wel snel zijn want ik heb binnenkort bijles engels en dan kan ik jou niet meer helpen. -
15 Oktober 2014 - 19:14
Cees:
Hey Sonna,
Ik zie kansen: Arjen als automonteur in Ghana, Thomas komt Engelse les geven en jij wil daar dadelijk toch ook niet meer weg!
Inmiddels heb je wat huwelijksaanzoeken gehad, dus dat doe je ook goed ;).
Watervallen zien er gaaf uit, beetje regen erbij maakt het nog wat meer spectaculair.
Geniet er van!
Groetjes! -
16 Oktober 2014 - 17:14
Conni:
Hoi Sanne
oh het lijkt wel vakantie ipv stage hahahaaa Je laat je rijden naar watervallen, wordt te eten gevraagd je ontmoet leuke mensen en leert een andere cultuur kennen.
Wat ook leuk is dat je broers ook naar Ghana komen hahahahaaaaa jij engels van Thomas leert, Arjen een garage begint. Ohja erzijn vast ook meervoudig ghandicapten dus je ma kan er terecht en voor een spoorweg zullen ze ook wel een slimme vader kunnen gebruiken ................. oplossing voor heimwee Haal je famiolie naar Ghana
liefs
Conni -
19 Oktober 2014 - 17:29
Ina:
Hoi Sanne,
Ik heb met veel plezier al je verhalen gelezen en foto's bekeken! wat hebben jullie veel leuke dingen meegemaakt en gezien zeg, volgens mij komt het helemaal goed daar! iedereen is ook super aardig voor jullie, het lijkt inderdaad wel een vakantie i.p.v een stage hahaha. en dan ook nog eens verschillende aanzoeken, straks wil je nog daar blijven ;)
Ik ben heel benieuwd naar je Afrikaanse jurk!!!!
Nou Sanne, ik kijk weer uit naar je volgende verslag en foto's!
Veel plezier!!
Groetjes Ina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
