I'll find men for you girls!
Blijf op de hoogte en volg Sanne
25 September 2014 | Ghana, Mampong
Hallo Allemaal,
Ik hoop dat ik jullie niet teveel lastig val, maar ik hoor van veel mensen dat ze het leuk vinden om mijn blogs te lezen. Ik ben heeeel blij met al die lieve reacties Ook al moet ik dan wel een beetje huilen haha.
Vanochtend begonnen we de dag goed. De stroom was weer uitgevallen. Geen stroom is geen warm water, dus ik was meteen wakker! Hier moeten we maar aan gaan wennen.
Vandaag werden we vroeg opgehaald om naar school te gaan. Ik was zo benieuwd! Ik vond het ook wel een beetje spannend. We moesten ongeveer een kwartiertje lopen naar school. Richmond wees de weg. Daar aangekomen mochten we even een rondje lopen en in de klassen spieken. Ik werd er helemaal blij van! Wat een leuke kindjes! En de leraren waren ook heel aardig. Ik kreeg spontaan zin om les te gaan geven. De directeur was ook heel aardig. Hij vond het leuk dat we er waren. Ik heb al helemaal zin in maandag, dan beginnen we echt op stage!
Daarna zijn we terug gegaan naar ons guesthouse en hebben we onderweg het vodafone meneertje opgepikt. Hij heeft onze dongels gemaakt. Hij raakte lichtelijk in paniek als wij de laptop aanraakte, dus we hebben hem maar even zijn gang laten gaan en hopsaa daar was het internet.
Vervolgens gingen we even lunchen, want om 12 uur werden we weer opgehaald. We wisten niet echt waar we dan naartoe zouden gaan. We hadden allemaal keigoede ideeën voor de lunch. We dachten lekker hotdogs te gaan bakken. Helaas was Richard, van het guesthouse, nergens te bekennen. We hebben geen blikopener dus het blik kon niet open. Gelukkig hebben we genoeg soepjes bij, dus wilde we dat bij onze broodjes eten. Gisteren heeft Karlijn bijna haar hand verbrand aan het fornuis, dus we konden geen water koken voor de soep. Dan maar gewoon zoete broodjes. De keuken is echt te smerig. Verstand op nul en koken maar. Er lopen overal mieren, niet normaal.
Om 12u was Richmond er en gingen we op weg naar het onbekende. We hadden alleen begrepen dat we naar een of andere headmaster van education moesten. Waarom geen idee. Ik vind het allemaal best en hobbel maar een beetje mee. Om 1230 hadden we een afspraak, om 14u waren we aan de beurt. Er kwam een oud mannetje naar buiten schuifelen. We hadden geen idee hoe we ons moesten gedragen, maar hij was heel aardig. Ik kreeg lichtelijk de slappe lach want ik begreep geen snars van die man. Toch mijn lach maar even ingehouden en langzaam werd het duidelijk dat hij de directeur is van allerlei scholen. Wij vergeleken het een beetje met een stichting scholen en dan daar de baas van. We hadden een brief van hem nodig, om ons visum te kunnen verlengen. Meneer dacht dat we hier twee jaar zouden blijven en ging voor ons allemaal een man zoeken. Ik bedankte vriendelijk en vertelde dat we maar drie maanden bleven ( dan klinkt het ineens veel korter!).
Nu zitten we in de regen onder een afdakje ons blog te schrijven. Het is aan het onweren en lekker koel. Het lijkt wel Nederland hoor ik hier naast me. De poort ging open en er kwamen kindertjes vragen hoe we heten. Eventjes naar buiten gelopen, maar ze vonden het iets te spannend. Er kwamen wel twee hele kleine andere kindjes eventjes kijken. Zij hebben de hele struik leeg geplukt. Wat een schatjes!
Vanavond gaan we lekker macaroni met een kaassausje eten. Er moet melk bij, dus we hebben melk uit blik. Ik ben benieuwd! We hebben onze eigen pannetjes gekocht, dus ik heb er alle vertrouwen in.
Ik lach me dood hier. Alles is zo grappig. Mijn heimwee valt mee vandaag. Ik moet wel huilen maar ik ben niet echt verdrietig. Eigenlijk vind ik het heel leuk hier. Ik laat alle tranen er maar uit stromen en dan is het weer klaar. Ik moet even niet denken aan hoelang 3 maanden zijn, want dan wordt ik gek. We leven echt van moment tot moment. Ik moest thuis van mijn moeder altijd aan mindfulness doen tegen de stress, nou mam het werkt! Ik ben alleen maar bezig met dingen die op dat moment gebeuren, voor de rest is geen ruimte.
Hopen dat de stroom het blijft doen vanavond en anders komen we daar ook wel weer uit. Ik merk dat ik al die situaties hier wel kan handelen. Ik probeer er maar zoveel mogelijk om te lachen en dat lukt aardig.
Nou dat was mijn verhaal weer voor vandaag. Ik neem mij telkens voor een dagje niets te typen, maar er gebeurd zoveel!
Lieeefs Sonna (zo wordt mijn naam hier ongeveer uitgesproken!)
Ik hoop dat ik jullie niet teveel lastig val, maar ik hoor van veel mensen dat ze het leuk vinden om mijn blogs te lezen. Ik ben heeeel blij met al die lieve reacties Ook al moet ik dan wel een beetje huilen haha.
Vanochtend begonnen we de dag goed. De stroom was weer uitgevallen. Geen stroom is geen warm water, dus ik was meteen wakker! Hier moeten we maar aan gaan wennen.
Vandaag werden we vroeg opgehaald om naar school te gaan. Ik was zo benieuwd! Ik vond het ook wel een beetje spannend. We moesten ongeveer een kwartiertje lopen naar school. Richmond wees de weg. Daar aangekomen mochten we even een rondje lopen en in de klassen spieken. Ik werd er helemaal blij van! Wat een leuke kindjes! En de leraren waren ook heel aardig. Ik kreeg spontaan zin om les te gaan geven. De directeur was ook heel aardig. Hij vond het leuk dat we er waren. Ik heb al helemaal zin in maandag, dan beginnen we echt op stage!
Daarna zijn we terug gegaan naar ons guesthouse en hebben we onderweg het vodafone meneertje opgepikt. Hij heeft onze dongels gemaakt. Hij raakte lichtelijk in paniek als wij de laptop aanraakte, dus we hebben hem maar even zijn gang laten gaan en hopsaa daar was het internet.
Vervolgens gingen we even lunchen, want om 12 uur werden we weer opgehaald. We wisten niet echt waar we dan naartoe zouden gaan. We hadden allemaal keigoede ideeën voor de lunch. We dachten lekker hotdogs te gaan bakken. Helaas was Richard, van het guesthouse, nergens te bekennen. We hebben geen blikopener dus het blik kon niet open. Gelukkig hebben we genoeg soepjes bij, dus wilde we dat bij onze broodjes eten. Gisteren heeft Karlijn bijna haar hand verbrand aan het fornuis, dus we konden geen water koken voor de soep. Dan maar gewoon zoete broodjes. De keuken is echt te smerig. Verstand op nul en koken maar. Er lopen overal mieren, niet normaal.
Om 12u was Richmond er en gingen we op weg naar het onbekende. We hadden alleen begrepen dat we naar een of andere headmaster van education moesten. Waarom geen idee. Ik vind het allemaal best en hobbel maar een beetje mee. Om 1230 hadden we een afspraak, om 14u waren we aan de beurt. Er kwam een oud mannetje naar buiten schuifelen. We hadden geen idee hoe we ons moesten gedragen, maar hij was heel aardig. Ik kreeg lichtelijk de slappe lach want ik begreep geen snars van die man. Toch mijn lach maar even ingehouden en langzaam werd het duidelijk dat hij de directeur is van allerlei scholen. Wij vergeleken het een beetje met een stichting scholen en dan daar de baas van. We hadden een brief van hem nodig, om ons visum te kunnen verlengen. Meneer dacht dat we hier twee jaar zouden blijven en ging voor ons allemaal een man zoeken. Ik bedankte vriendelijk en vertelde dat we maar drie maanden bleven ( dan klinkt het ineens veel korter!).
Nu zitten we in de regen onder een afdakje ons blog te schrijven. Het is aan het onweren en lekker koel. Het lijkt wel Nederland hoor ik hier naast me. De poort ging open en er kwamen kindertjes vragen hoe we heten. Eventjes naar buiten gelopen, maar ze vonden het iets te spannend. Er kwamen wel twee hele kleine andere kindjes eventjes kijken. Zij hebben de hele struik leeg geplukt. Wat een schatjes!
Vanavond gaan we lekker macaroni met een kaassausje eten. Er moet melk bij, dus we hebben melk uit blik. Ik ben benieuwd! We hebben onze eigen pannetjes gekocht, dus ik heb er alle vertrouwen in.
Ik lach me dood hier. Alles is zo grappig. Mijn heimwee valt mee vandaag. Ik moet wel huilen maar ik ben niet echt verdrietig. Eigenlijk vind ik het heel leuk hier. Ik laat alle tranen er maar uit stromen en dan is het weer klaar. Ik moet even niet denken aan hoelang 3 maanden zijn, want dan wordt ik gek. We leven echt van moment tot moment. Ik moest thuis van mijn moeder altijd aan mindfulness doen tegen de stress, nou mam het werkt! Ik ben alleen maar bezig met dingen die op dat moment gebeuren, voor de rest is geen ruimte.
Hopen dat de stroom het blijft doen vanavond en anders komen we daar ook wel weer uit. Ik merk dat ik al die situaties hier wel kan handelen. Ik probeer er maar zoveel mogelijk om te lachen en dat lukt aardig.
Nou dat was mijn verhaal weer voor vandaag. Ik neem mij telkens voor een dagje niets te typen, maar er gebeurd zoveel!
Lieeefs Sonna (zo wordt mijn naam hier ongeveer uitgesproken!)
-
25 September 2014 - 19:25
Thomas:
Hey San
Ik weet wel wat ik naar jou toe ga sturen een spuitbus tegen mieren. Gelukkig viel he heimwee mee vandaag hopen als dat de 3 ook zo blijft.
X TOM -
25 September 2014 - 20:15
Papa San:
Hey Sonna,
Leuk hoor, je blogs. Gewoon blijven doen, dit kan ik tenminste op mijn gemak lezen. Het app'n is wat lastiger om in jullie tempo bij te houden.
Zo te lezen gaat het allemaal wel goed komen en denk ik dat je over een paar maandjes niet meer weg wil uit Ghana(dat worden dan weer tranen....!!). Je zal zien dat wanneer je volgende week voor de klas staat je vanzelf in je ritme komt en weet dat je dit altijd al wilde gaan doen.
Guest house ziet er goed uit, toch? Lijkt wel vakantie en een smerige keuken kan je ook gaan schoonmaken, ha, ha!
Hier valt het ook niet mee, hoor! Met een kapotte vaatwasser is het leven ook hier een stuk primitiever!
Groetjes, tot apps, tot skypes of tot je volgende blog. -
25 September 2014 - 20:25
Conni:
Hahahhaaaaaa dat mannetje staat ook voor niks he, gaat gewoon een man voor je zoeken hhaaaaaahahha
Kun je tegen de mieren geen gif oid kopen in die winkel die alles verkoopt......... hier mag zoveel niet maar in Ghana kijken ze niet zo nauw als het om gif gaat. Goed plan zeg om je eigen pannetje te kopen want je hoeft zo niet eerst de zooi uit zo'n gesthousepan te bikken.
Leuk hoor die kindjes ben benieuwd of ze op school discipline leren hahahaaaaa ergens moet dat toch lijkt
me.
Nou ben benieuwd of de macaroni lekker was, en dan morgen weer een nieuwe dag. Ik vind je blog vreselijk leuk hoor.
Liefs
Conni -
25 September 2014 - 21:44
Jan Van Middelkoop:
he sanne
goed te lezen dat je veilig bent aangekomen
groetjes -
25 September 2014 - 22:12
Robin Den Daas:
Hey Sanne, Kim en Karlijn
Super vet wat jullie aan het doen zijn daar!
Ik zou bijna van minor switchen ;)
Maar ik vind het super leuk om te lezen wat jullie aan het doen zijn.
Ik volg al jullie blogs.
Houdt het vol daar met z'n drieën en geniet ervan!
Ik zie jullie vast wel weer in februari.
Groetjes, Robin -
26 September 2014 - 08:26
Lisa:
Wat een leuk blog weer!
Weer veel meegemaakt op zo'n dag :). Leuk! Die man is de minister van onderwijs van de eastern region, best een hoge pief dus, maar heel aardig he! Fijn te horen dat de school al goed bevalt. De meeste leerkrachten zijn echt super aardig.
Over de blikopener, die heb ik potverdorie gekocht vorig jaar! Werd er gek van om blikjes levensgevaarlijk open te prikken met een mes. Gewoon aan Richard vragen (en dan gelijk vragen of hij als de sodemieter de keuken wilt gaan boenen, of Mabel, zij wil dat ook wel doen).
Fijn he, de regen en dan de stroomuitval :). Echt top! Richard heeft een goede generator, dus kan gewoon aan. Maakt wel een takke herrie, dat wel.. Bereid je er op voor dat het elke dag gaat regenen en dat de stroom dan uitvalt!
Kijk uit naar je volgende blog! -
26 September 2014 - 22:05
Marjon:
Lieve Sanne, wat schrijf jij leuk zeg! Zie sommige dingen al helemaal voor me!
Vindt je dapper! ( de andere natuurlijk ook), hoop dat je volgende week lekker les kunt gaan geven, met zo'n lieve juf komt dat goed! Lekker primitief zeg, geen stroom, je huisdieren de mieren..Is wat voor Naomi, die is gek op die kleine beesies...
We denken aan je! Goed weekend!
Liefs je buurtjesxxxx -
26 September 2014 - 23:00
Arjen:
Ha San!
Vandaag was het geen leuke dag.
Bus gemist en mocht de les niet in, dus voor noppes 3 uur in de bus gezeten.
Het is geen lekker weer, hier regent en onweert het er ook op los.
Daarbij komt nog dat wij de huisdieren moeten verzorgen, was ophangen, stofzuigen, koken, tafeldekken en tegenwoordig hier ook al afwassen. (Gelukkig hebben thomas en mama dit voor hun rekening genomen zodat ik mij volledig kon focussen op het relaxen, maar toch anders had ik het wel moeten doen!)
Normaal gesproken zou ik weekend hebben maar dat zat er helaas niet in, dankzij jou.
Jahoor we moesten sporten! Man man man dat viel weer zwaar tegen.
Kortom niks leuks vandaag, in tegenstelling tot jou dag.
Als ik je blog zo leest heb je elke dag wel weer nieuwe leuke dingen gedaan of gezien.
En nu ik die foto's zie dan wordt ik misschien wel een beetje jaloers zelfs, ziet er echt geweldig uit.
Lijkt me heerlijk om daar rond te lopen!
Nou ik ga maar slapen want we de wekker gaat vroeg morgen (3 uur!!!), ja daar heb jij ook al geen last van. Dan s'avonds weer werken dus in principe een weggegooide dag.
Dus sta er maar eens bij stil dat het hier ook allemaal niet zo makkelijk is.
Nou San hoop dat jij er weer een mooie dag van maakt met je vriendinnen en je Afrikaanse gezelschappen, en geniet er van he!
Oja en blijf blogs schrijven. Zoals al door meer opgemerkt , is het leuk om te lezen!
Groetjes van Arie uit het bar, bar maar dan ook bar koude Nederland!
Ps. Drink minder, door te weinig vocht in het onmogelijk om onnodige tranen te laten!
Die tip heb ik zelf verzonnen dus gebruik het maar niet haha!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
