I love Ghana!
Blijf op de hoogte en volg Sanne
20 Oktober 2014 | Ghana, Mampong
Goedemorgenn!
Ik vond het weer tijd voor een verslagje uit het geweldige Ghana!
Wat een heerlijke dag was woensdag! Het begon met een feestelijke worship, lekker zingen en dansen. Helaas werd de dag daarna wat minder leuk. De kinderen hadden bijna allemaal een onvoldoende voor hun dictee. Mijn begeleidster was heel boos en heeft alle kinderen heel hard geslagen. Ik werd er misselijk van en vond het zo zielig voor de kinderen. Mijn begeleidster zag dat ik het echt heel moeilijk had. Ze kwam even naar mij toe en in de pauze heeft ze uitgelegd wat haar reden van het slaan is. Ik heb uit kunnen leggen dat het in Nederland gewoon echt ondenkbaar is. Ik vond het fijn dat ze mij ook begreep en ik heb wat meer begrip voor haar. Even een opluchting! Het is fijn dat er de tijd wordt genomen om er over te praten.
Daarna ging ik mijn science les geven. Ik moet wat langzamer Engels praten van mijn begeleidster. Ik praat altijd een beetje snel, dus dat heb ik vaker van begeleiders gehoord. De les ging veel beter dan de vorige keer! We hebben proefjes gedaan met een kaars en alle kinderen luisterde perfect naar mij. Ze zaten allemaal netjes op een rijtje voor in de klas. Jammer dat ze daarna nog steeds fouten maakte in hun schrift, maar ik moet niet teveel eisen in één keer.
Vervolgens ging ik creative arts geven, de kinderen moesten een drum maken. Twee kinderen hadden materiaal meegenomen en die konden dus een eigen trommel maken. Daarna gingen de kinderen zingen en dansen. Het was een groot feest! Ik leerde lekker dansen van de meiden in mijn klas, we gingen helemaal los. Ik verbaas me over de muzikaliteit van deze kindjes, dit kunnen ze in Nederland niet hoor!
’s Middags konden we eindelijk onze jurken ophalen. Eentje was te strak en de mijne was te lang, maar deze mevrouwen kunnen alles goedmaken. Wat waren ze mooi! Gelijk nieuw stof uitgezocht, volgende week hebben we er ook een korte jurk bij. Helemaal niet duur en super leuk!
Donderdag en vrijdag weer lessen gegeven. Die gingen prima! Mijn begeleidster komt langzaam los en kletst gezellig. Als mijn begeleidster les geeft verveel ik me een beetje. Ze doen veel in het Twi, waardoor ik er weinig van begrijp. Ik ga nu gewoon mijn lessen voor volgende keer dan alvast op papier voorbereiden. De tijd gaat dan wat sneller. Ik begin het steeds meer naar mijn zin te krijgen op stage.
Zaterdagochtend kwamen Ivette en Henk langs. Zij komen naar Ghana om projecten van de Holland-Ghana foundation te bezoeken. Via hen is onze stage in Ghana geregeld. Heel leuk om even in het Nederlands te kletsen en ervaringen uit te wisselen. Daarna zijn we met hen mee gegaan om te lunchen in het hotel waar zij verblijven. Er was een bijeenkomst met studenten die gesponsord werden door mensen via de Holland-Ghana foundation. Zij kwamen vertellen hoe het met hun opleiding ging. Heel leuk om te zien dat deze kinderen echt geholpen zijn met het sponsorgeld.
Zondag echt even aan school gezeten. Eerst even een kwartiertje aan mijn kleurtje gewerkt en daarna hop achter de laptop. De stress slaat alweer toe, ik kan nooit zo goed tegen al dat werk waar ik tegen op zit te kijken. Ik heb nog 9 weken, dus het moet goedkomen.
’s Middags viel de stroom natuurlijk uit, dus konden we niet verder. Ik zat toch al vast, dus heb me even een middagje verveelt.
’s Avonds mochten we gezellig weer bij Emanuel eten, samen met Ivette en Henk. We kregen palmnut soup. Soort aardappel en kip met een sausje. Was niet verkeerd! We zaten in het huis in aanbouw, waar nog geen licht aanwezig was. Lekker in het donker dineren en een verassing wat je in je mond stopte. Het was echt supergezellig!
Daarna een spannende rit naar huis. Richmond reed ons naar huis in de, nog steeds kapotte, auto van Emanuel. Bergje op ging niet. De auto viel een aantal keer uit en we hebben vaak naar achteren gereden. Wij kregen vreselijk de slappe lach, heel fijn met een volle blaas. Uiteindelijk het weggetje doorgekomen en waren we weer veilig in ons guesthouse.
Aankomende week mogen we mee met het bezoeken van projecten van de Holland-Ghana foundation. Ik heb er enorm zin in, om te zien wat zij allemaal doen. Alleen dinsdagochtend eventjes naar stage, dus wij hebben ook een beetje herfstvakantie
Hoe langer ik hier ben, hoe leuker ik het ga vinden! Ik geniet van alles wat er gebeurd en de dingen die we meemaken. Moet ook wel, want we zitten hier al 4 weken! De tijd vliegt!
Fijne herfstvakantieee en tot de volgende blog! Lieeefs!
Ik vond het weer tijd voor een verslagje uit het geweldige Ghana!
Wat een heerlijke dag was woensdag! Het begon met een feestelijke worship, lekker zingen en dansen. Helaas werd de dag daarna wat minder leuk. De kinderen hadden bijna allemaal een onvoldoende voor hun dictee. Mijn begeleidster was heel boos en heeft alle kinderen heel hard geslagen. Ik werd er misselijk van en vond het zo zielig voor de kinderen. Mijn begeleidster zag dat ik het echt heel moeilijk had. Ze kwam even naar mij toe en in de pauze heeft ze uitgelegd wat haar reden van het slaan is. Ik heb uit kunnen leggen dat het in Nederland gewoon echt ondenkbaar is. Ik vond het fijn dat ze mij ook begreep en ik heb wat meer begrip voor haar. Even een opluchting! Het is fijn dat er de tijd wordt genomen om er over te praten.
Daarna ging ik mijn science les geven. Ik moet wat langzamer Engels praten van mijn begeleidster. Ik praat altijd een beetje snel, dus dat heb ik vaker van begeleiders gehoord. De les ging veel beter dan de vorige keer! We hebben proefjes gedaan met een kaars en alle kinderen luisterde perfect naar mij. Ze zaten allemaal netjes op een rijtje voor in de klas. Jammer dat ze daarna nog steeds fouten maakte in hun schrift, maar ik moet niet teveel eisen in één keer.
Vervolgens ging ik creative arts geven, de kinderen moesten een drum maken. Twee kinderen hadden materiaal meegenomen en die konden dus een eigen trommel maken. Daarna gingen de kinderen zingen en dansen. Het was een groot feest! Ik leerde lekker dansen van de meiden in mijn klas, we gingen helemaal los. Ik verbaas me over de muzikaliteit van deze kindjes, dit kunnen ze in Nederland niet hoor!
’s Middags konden we eindelijk onze jurken ophalen. Eentje was te strak en de mijne was te lang, maar deze mevrouwen kunnen alles goedmaken. Wat waren ze mooi! Gelijk nieuw stof uitgezocht, volgende week hebben we er ook een korte jurk bij. Helemaal niet duur en super leuk!
Donderdag en vrijdag weer lessen gegeven. Die gingen prima! Mijn begeleidster komt langzaam los en kletst gezellig. Als mijn begeleidster les geeft verveel ik me een beetje. Ze doen veel in het Twi, waardoor ik er weinig van begrijp. Ik ga nu gewoon mijn lessen voor volgende keer dan alvast op papier voorbereiden. De tijd gaat dan wat sneller. Ik begin het steeds meer naar mijn zin te krijgen op stage.
Zaterdagochtend kwamen Ivette en Henk langs. Zij komen naar Ghana om projecten van de Holland-Ghana foundation te bezoeken. Via hen is onze stage in Ghana geregeld. Heel leuk om even in het Nederlands te kletsen en ervaringen uit te wisselen. Daarna zijn we met hen mee gegaan om te lunchen in het hotel waar zij verblijven. Er was een bijeenkomst met studenten die gesponsord werden door mensen via de Holland-Ghana foundation. Zij kwamen vertellen hoe het met hun opleiding ging. Heel leuk om te zien dat deze kinderen echt geholpen zijn met het sponsorgeld.
Zondag echt even aan school gezeten. Eerst even een kwartiertje aan mijn kleurtje gewerkt en daarna hop achter de laptop. De stress slaat alweer toe, ik kan nooit zo goed tegen al dat werk waar ik tegen op zit te kijken. Ik heb nog 9 weken, dus het moet goedkomen.
’s Middags viel de stroom natuurlijk uit, dus konden we niet verder. Ik zat toch al vast, dus heb me even een middagje verveelt.
’s Avonds mochten we gezellig weer bij Emanuel eten, samen met Ivette en Henk. We kregen palmnut soup. Soort aardappel en kip met een sausje. Was niet verkeerd! We zaten in het huis in aanbouw, waar nog geen licht aanwezig was. Lekker in het donker dineren en een verassing wat je in je mond stopte. Het was echt supergezellig!
Daarna een spannende rit naar huis. Richmond reed ons naar huis in de, nog steeds kapotte, auto van Emanuel. Bergje op ging niet. De auto viel een aantal keer uit en we hebben vaak naar achteren gereden. Wij kregen vreselijk de slappe lach, heel fijn met een volle blaas. Uiteindelijk het weggetje doorgekomen en waren we weer veilig in ons guesthouse.
Aankomende week mogen we mee met het bezoeken van projecten van de Holland-Ghana foundation. Ik heb er enorm zin in, om te zien wat zij allemaal doen. Alleen dinsdagochtend eventjes naar stage, dus wij hebben ook een beetje herfstvakantie
Hoe langer ik hier ben, hoe leuker ik het ga vinden! Ik geniet van alles wat er gebeurd en de dingen die we meemaken. Moet ook wel, want we zitten hier al 4 weken! De tijd vliegt!
Fijne herfstvakantieee en tot de volgende blog! Lieeefs!
-
20 Oktober 2014 - 10:15
Nancy:
Hoi Sanne,
Fijn te lezen dat het (met allemaal) zo veel beter gaat en vooral op stage. Alleen het slaan lijkt mij ook verschrikkelijk. Maar ja, dat is inderdaad de cultuur daar. Jullie jurken zijn super! Veel plezier volgende week, maar dat zal vast wel lukken!
liefs, Nancy -
20 Oktober 2014 - 10:41
Petra:
He hallo
Geweldig verhaal weer. Als moeder maak ik me dan wel een beetje bezorgd over je auto ritten. ik zie het helemaal voor me.
Geniet van alle nieuwe avonturen.
GR Ma -
20 Oktober 2014 - 10:58
Rodinde:
Hai Sanne!
Wat schrijf je leuke verhalen over je groots avontuur! Metname het verhaal over de kakkerlakken aan het begin, daar kon ik me erg goed in verplaatsen ;) Gaan jullie ook een keer naar Aburi? Of zitten jullie daar dan net iets te ver vandaan? Geniet van het zonnetje hoor, hier is het nog maar een matig herfst zonnetje ;). Kun je ook al een paar woordjes Twi? Veel plezier bij het bezoeken van alle mooie projecten deze week geniet ervan!!
Groetjes, Rodinde
-
20 Oktober 2014 - 11:05
Conni:
Ha Sanne
In Nederland lopen er wel rond die je graag een pak slaag geeft maar dat mag niet, maar om een kind te slaan omdat hij z'n huiswerk of opdrocht niet goed heeft gemaakt.................. Ik heb het een door een Somalische moeder uit laten leggen die tegen mij zei:"Sla ze maar juf.........." ik viel van mij stoel en vertelde dat we dat hier niet doen. Haar uitleg ging over respekt voor de docent.......... Toen snapte ik ook waar dat probleem met nieuwe Nederlande jongens vandaan komt. Ze verwachten een klap maar de Nederlanders PRATE EROVER en daar hebben ze geen enkel respekt voor of het nu een docent of de politie is tja wat moet je ermee. Wees jij maar lekker jezelf en laat die kinderen zien hoe leuk deze lessen zijn ondertussen wel geweldig dat je begeleidster er wel over wilde praten.
Wat eem ervaring zeg om met de stichting op stap gaat naar die projekten. Ben benieuwd wat je daar allemaal gaat meemaken.......
Liefs
Conni
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
